Biura Informacji Gospodarczej (w skrócie BIG) są spółkami akcyjnymi, prywatnymi firmami, które na podstawie Ustawy z dnia 09 kwietnia 2010 o udostępnianiu informacji i wymianie danych gospodarczych, na zasadach komercyjnych, prowadzą działalność gospodarczą w przedmiocie „(…)pośrednictwa w udostępnianiu informacji gospodarczych, polegające na przyjmowaniu informacji gospodarczych od wierzycieli, przechowywaniu i ujawnianiu tych informacji”. 

   Do BIG-u  wpisu dłużnika dokonać może, pod pewnymi warunkami, praktycznie każdy. Ostatnimi czasy znacząco wzmocniono rolę BIG-ów. Warto poświęcić bliższą uwagę na zapoznanie się, z częścią najważniejszych przepisów, gdyż bardzo pozytywnie mogą wpłynąć na bezpieczeństwo obrotu gospodarczego i obniżenie ryzyka prowadzenia działalności gospodarczej.

   W szczególności podkreślić należy jedną kwestię; od kilku lat istnieje obowiązek wymiany danych pomiędzy BIG-ami. Przed zmianami, BIG-i funkcjonowały niezależnie od siebie. Posiadały odrębne bazy danych, co skutkowało tym, że nierzetelny płatnik umieszczony w jednej z nich, nie był widoczny w innych. Wobec faktu, że istnieje na rynku aż pięć takich podmiotów, celem dokładnego sprawdzenia, konieczne było składanie zapytań do każdego z nich oddzielnie. Obecnie złożenie zapytania do jednego, pozwala na uzyskanie informacji z pozostałych. Nadto BIG-i uzyskały  dostęp do rejestrów publicznych: Krajowego Rejestru Sądowego, Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej, Bazy PESEL  i REGON. 

   Ustawa przewiduje, ze BIG-i otrzymają wgląd również do Rejestru Należności Publicznoprawnych (RNP), oraz Centralnego Rejestru Restrukturyzacji i Upadłości (CRRiU). Pierwszy z nich zawierać ma informacje o zobowiązaniach wobec Skarbu Państwa i samorządów w kwotach powyżej 5 000 zł, a drugi o upadłościach i toczących się postępowaniach restrukturyzacyjnych. Zasadniczy problem polega na tym, że żaden z tych systemów obecnie jeszcze nie istnieje. RNP miał zacząć działać pierwotnie od lutego 2018 r., natomiast już pod koniec 2017 r. stało się jasne, że termin ten jest zupełnie nierealny i sukcesywnie zmieniano termin jego uruchomienia. CRRiU zapewne nigdy nie powstanie, a jego rolę ma  przejąć Krajowy Rejestr Zadłużonych, który stanie się najbardziej kompleksowym rejestrem państwowym gromadzącym informację o zadłużeniach. 

   Intencją ustawodawcy przyznającego BIG-om tak szerokie uprawnienia w zakresie dostępu do publicznych rejestrów, było z pewnością udzielenie przedsiębiorcom większej ilości narzędzi pozwalających na weryfikację kontrahenta. Postawiono zatem na prewencję pozwalającą na niedopuszczanie do wchodzenia w ryzykowne kontakty gospodarcze. Co niewątpliwie jest słuszną drogą. Jednocześnie szkoda, że prewencja ta musi się odbywać za pośrednictwem prywatnych firm, a zatem odpłatnie.

   Zmianie uległ także termin przeterminowania zadłużenia jakie możemy zgłosić do BIG. Obecnie dłużnika wpisać możemy już po 30 dniach (wcześniej to było 60 dni) od dnia wymagalności, przy czym musi minąć również 30 dni od dnia wysłania wezwania do zapłaty. Samo wezwanie do zapłaty, jeżeli posiadamy zgodę kontrahenta, możemy wysłać również drogą mailową- co jest również ukłonem w stronę wierzycieli. Zwolnienie z obowiązku kierowania pism upominających drogą korespondencyjną, zmniejsza koszty windykacji. A jest to niezwykle istotne, szczególnie gdy przedsiębiorca musi dochodzić dużej ilości należności o niskim nominale.

  Pozostając przy kwestii kosztów dochodzenia należności, warto wspomnieć o szerokich uprawnieniach jakie przyznała przedsiębiorcom Ustawa z dnia 08 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych. Pomimo faktu, że Ustawa funkcjonuje już prawie pół dekady, praktyka pokazuje, iż przedsiębiorcy rzadko korzystają z jej dobrodziejstw. Pozwala ona na obciążenie dłużnika kosztami windykacji. Przy czym, jak to jest często mylone, nie należy utożsamiać kosztów windykacji z kosztami sądowymi, kosztami komorniczymi, czy zastępstwa procesowego profesjonalnego pełnomocnika w procesie, czy egzekucji. Ustawa pozwala na domaganie się od dłużnika kosztów windykacji w dwóch wariantach. Pierwszym jest ryczałt w kwocie stanowiącą równowartość 40 euro, należny każdemu wierzycielowi, niezależnie od faktu czy poniósł jakiekolwiek realne koszty odzyskania długu. Kwota ta stanowi swoistą rekompensatę za fakt pozostawania dłużnika w zwłoce, niezależną od odsetek. W przypadku natomiast gdy koszt odzyskania należności był wyższy, dokumentując ten koszt, wierzyciel może obciążyć nim dłużnika. Ma to praktyczne zastosowanie gdy windykację na naszą rzecz przeprowadzał zewnętrzny podmiot, np. firma windykacyjna, czy kancelaria prawna.
 

Aktualności

Zadzwoń do nas:

669 828 958

KANCELARIA HRD LEGAL
UL. POTOCKA 35/U1, 01-631 WARSZAWA
TEL. 669 828 958
E-MAIL: KANCELARIA@KANCELARIAHRD.PL

©Kancelaria HRD Legal 2023
Polityka prywatności i cookies